การเจิม

สำหรับเมืองโสโดม เมืองโกโมราห์ และเมืองต่างๆ ที่อยู่รอบๆ นั้นก็เช่นเดียวกัน ได้ประพฤติผิดศีลธรรมทางเพศและมัวเมาในกามวิตถาร จึงเป็นตัวอย่างของการรับโทษในไฟนิรันดร์ ยูดา 1:7 โสโดมและโกโมราห์ทำผิดต่อพระเจ้า ในการประพฤติผิดศิลธรรมทั้งสิ้น และเมืองที่ก่อนนี้เคยอุดมสมบูรณ์ จนขนาดโลทยังเลือกพื้นที่นี้ ที่คิดว่าเป็นที่มีน้ำอุดม แต่ต้องเผชิญกับกลุ่มคนที่ผิดศีลธรรม และสุดท้ายเมืองก็ถูกทำลายลง เป็นเมืองที่เชมเคยอยู่ มาก่อน แต่หลังจากนั้น คนที่ได้มาอยู่ที่นี่ ได้ปฎิเสธ ความชอบธรรมและการพิพากษา จากพระเจ้า จนพวกเขาต้องเผชิญกับเรื่องที่เลวร้ายที่สุด ทำให้เมืองแห่งนี้ สาบสูญไป ความบาปของเมืองนี้ มีทั้งความบาปเรื่อง ความต้องการทางเพศที่ไม่ถูกต้องและรวมถึงการสมสู่ในเพศเดียวกัน ซึ่งพระเจ้าได้เตือนกลุ่มนี้เอาไว้นานแล้วเช่นกัน

และพวกทูตสวรรค์ที่ไม่รักษาอำนาจครอบครองของตนเอง แต่ละทิ้งถิ่นฐานของตน พระองค์ก็ทรงจองจำไว้ด้วยโซ่อันไม่รู้จักสลายในที่มืดจนกว่าจะถึงเวลาพิพากษาในวันยิ่งใหญ่นั้น ยูดา 1 : 6 ยูดาได้กล่าวถีงว่า ฑูตสวรรค์ที่ล้มลงในบาปด้วยตัณหาแบบมนุษย์ และในที่สุดมันก็จะถูกพิพากษา แม้แต่ฑูตสวรรค์ที่พระเจ้าได้สร้างไว้ให้ใหญ่กว่ามนุษย์ ยังตัดสินใจทำบาปกับพระผู้สร้าง และในที่สุดฑูตสวรรค์เหล่านี้ก็ต้องรับผลการกระทำคือ การรอคอยการพิพากษา เราเป็นมนุษย์คนบาปที่ได้ร้บการไถ่ด้วยโลหิตของพระเยซู ยิ่งต้องรักษาชีวิต ระมัดระวังอย่างที่สุดในการดำเนินชีวิตเพื่อให้วิญญาณจิตจะไปถึงความบริบูรณ์ในพระเจ้า มารซาตานเหล่านี้ไม่มีสิทธิ์กลับใจอีกแล้ว มันเพียงรอคอยการพิพากษาเท่านั้น มันจึงพยายามล่อลวงมนุษย์ด้วยทุกวิถีทาง เราต้องรักษาความรอดเอาไว้อย่าให้มันล่อลวงเราได้

ถึงพวกท่านจะรู้ข้อความเหล่านี้หมดแล้ว ข้าพเจ้าก็ปรารถนาให้ท่านระลึกว่าแม้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยชนชาติหนึ่งให้รอดพ้นจากแผ่นดินอียิปต์ แต่ภายหลังก็ทรงทำลายคนเหล่านั้นที่ไม่เชื่อ ยูดา 1 : 5 ยูดาห์มีภาระใจอย่างแรงกล้าในการที่จะให้ผู้เชื่อทั้งหลาย รวมถึงเรา ได้ระลึกถึงเหตุการณ์ในอดีต ที่พระเจ้าได้กระทำต่อชนชาติอิสราเอล และพระวจนะได้ทำให้เราได้รู้ถึงพระเมตตาคุณอันยิ่งใหญ่ที่พระองค์มีต่อพวกเขา และการดื้อดึงจนนำให้พวกเขาถูกทำลายไป โรม15:4 “เพราะว่าสิ่งที่เขียนไว้ในสมัยก่อนนั้น ก็เขียนไว้เพื่อสั่งสอนเรา เพื่อเราจะได้มีความหวังโดยความทรหดอดทน และโดยการหนุนใจจากพระคัมภีร์ ” เราไม่สามารถที่จะทำอะไรตามใจตัวเราเองได้ แต่ต้องดำเนินทุกอย่าง ตามพระทัยของพระองค์ การเชื่อฟังพระเจ้าจึงเป็นสิ่งที่สำคัญมาก การไม่เชื่อฟังของอิสราเอลทำให้พวกเขาต้องเดินในถิ่นทุรกันดารสี่สิบปีและพวกเขาก็ไม่ได้เขาแผ่นดินตามพระสัญญา เราต้องดำเนินชีวิตด้วยพระคุณ และรักษาความรอดที่พระเยซูได้ประทานให้ด้วยสุดกำลังของเรา