โมเสสจึงกลับไปทูลพระเยโฮวาห์ว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุไฉนพระองค์ทรงทำการร้ายแก่ชนชาตินี้ เหตุไฉนพระองค์จึงทรงใช้ข้าพระองค์มา 23เพราะว่าตั้งแต่ข้าพระองค์ไปเฝ้าฟาโรห์เพื่อทูลในพระนามของพระองค์แล้ว ฟาโรห์ก็ทำทารุณแก่ชนชาตินี้ ส่วนพระองค์ก็มิได้ทรงช่วยพลไพร่ของพระองค์ให้พ้นเลย” อพย 5:22-23

แม้ว่าพระเจ้าจะสัญญาและบอกกับโมเสสอย่างชัดเจนแล้ว แต่สถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับท่าน ก็แตกต่างจากที่ท่านคาดคิดไว้ ไม้เท้าที่อยู่ในมือของท่าน ก็ยังไม่สามารถใช้ทำการอัศจรรย์อะไรได้มากนัก กลายเป็นความผิดหวังของท่าน และท่านได้ร้องทูลต่อพระเจ้า

แน่นอนว่าเรารู้ว่า พระองค์จะได้ช่วยกู้ชนชาตินี้ในที่สุด แต่ในระหว่างเหตุการณ์ที่กำลังดำเนินไป หลายครั้งชีวิตของเราก็เป็นเช่นนั้น คือเรารู้พระส้ญญาพระองค์ แต่เมื่อเราเผชิญกับสถานการณ์ กลับเป็นว่าเรายังไม่ได้รับการช่วยกู้ ในช่วงที่เราคิดว่าไม่มีหนทางแล้ว

แต่เราเองต้องไม่ลืมว่า พระองค์ไม่เคยมาสาย และพระสัญญาของพระองค์ยังเหมือนเดิมในชีวิตของเรา เราจึงต้องอดทน รอคอยด้วยความไว้วางใจอย่างเต็มเปี่ยม